In de professionele wielersport dragen weinig families zoveel geschiedenis en emotie met zich mee als de Poulidor-van der Poel-lijn. De kern van deze nalatenschap wordt gevormd door **Corinne Poulidor**, dochter van het overleden Franse wielericoon **Raymond Poulidor** en moeder van de huidige wereldster **Mathieu van der Poel**. Voor Corinne is de sport meer dan alleen competitie – het is een familie-erfgoed dat generaties lang verweven is, gekenmerkt door triomfen, liefdesverdriet en een blijvende band tussen grootvader en kleinzoon.
De schaduw van een grootvader
Raymond Poulidor, liefkozend *”Pou-Pou”* genoemd, was een van Frankrijks meest geliefde renners. Hoewel hij de **Tour de France** nooit heeft gewonnen, maakten zijn consistentie en charme hem tot een nationale schat. Poulidor eindigde acht keer op het podium van de Tour tussen 1962 en 1976 en werd een symbool van doorzettingsvermogen en veerkracht.
Voor Corinne betekende opgroeien als zijn dochter dat ze zowel de glorie als de druk van het professionele wielrennen met eigen ogen meemaakte. En jaren later, als moeder van Mathieu, zou ze de geschiedenis zich zien herhalen – alleen scheen de schijnwerper dit keer nog feller.
Mathieu eert Raymond
Toen Mathieu van der Poel de **gele trui droeg in de Tour de France van 2021**, deed hij dat met tranen in zijn ogen. Zijn overwinning in de tweede etappe in Mûr-de-Bretagne ging niet alleen over persoonlijke glorie – het was een eerbetoon aan zijn grootvader die zijn rolmodel was geweest. Na de finishlijn wees Mathieu omhoog en droeg de overwinning op aan Raymond Poulidor, die in 2019 was overleden.
“Hij deed wat alleen Mathieu kon”, zei Corinne in een recente terugblik. “Die overwinning, dat moment, was niet alleen van hem, maar ook van zijn grootvader. Het was een verbinding tussen generaties.”
De emotionele band
Corinne heeft vaak gesproken over de hechte band tussen haar vader en haar zoon. Raymond was enorm trots op Mathieu en bezocht vaak zijn wedstrijden, ondanks zijn leeftijd en gezondheidsproblemen op latere leeftijd. “Mijn vader en Mathieu hadden iets bijzonders”, legde Corinne uit. “Hij zag in Mathieu de voortzetting van onze familieliefde voor wielrennen. Hij moedigde hem aan, hij inspireerde hem, en Mathieu droeg dat altijd met zich mee.”
Zelfs na Raymonds overlijden leeft zijn invloed voort. Voor Mathieu is elke wedstrijd een gelegenheid om niet alleen de herinnering aan zijn grootvader te eren, maar ook de Poulidor-erfenis van veerkracht en vastberadenheid. Corinne beschrijft het als een onuitgesproken dialoog tussen verleden en heden: “Als Mathieu fietst, zie ik nog steeds een stukje van mijn vader op de fiets. Het is alsof hun geesten verbonden zijn.”
Het perspectief van een moeder
Voor Corinne was het balanceren van haar rol als Raymonds dochter en Mathieus moeder diep emotioneel. Haar zoon zien slagen waar haar vader tekortschoot in de Tour de France is zowel vreugdevol als bitterzoet. “Ik weet dat mijn vader zo trots zou zijn geweest om Mathieu in het geel te zien”, zei ze. “Dat moment zou alles voor hem hebben betekend.”
Ze erkent ook de druk van de verwachtingen. Met zowel de naam van Van der Poel als die van Poulidor wordt Mathieu gezien als een brug tussen tijdperken van wielergrootheid. Toch gelooft Corinne dat hij zijn eigen pad heeft gebaand, gekenmerkt door veelzijdigheid en moed – eigenschappen die zowel zijn grootvader als zijn vader hem hebben bijgebracht.
Een nalatenschap die voortleeft
Raymond Poulidor is misschien niet meer fysiek aanwezig, maar zijn nalatenschap leeft voort elke keer dat Mathieu een klim aanvalt, een sprint inzet of zich opstelt bij een monument. Voor Corinne is het meer dan alleen trots dat ze haar zoon de wielertraditie van de familie ziet voortzetten – het is een voortzetting van een verhaal dat decennia geleden met haar vader begon.
“Wielrennen zit in ons bloed”, zei ze. “Het was de passie van mijn vader, en nu is het die van Mathieu. En via Mathieu blijft die band bestaan.”
Terwijl fans Mathieu van der Poel het moderne peloton zien veroveren, zijn ze niet alleen getuige van de genialiteit van een van de meest getalenteerde wielrenners, maar ook van de levende herinnering aan Raymond Poulidor, die met elke pedaalslag wordt meegedragen.
Leave a Reply