Breaking news: – Ter verdediging van Jonas Vingegaard: een kampioen die respect verdient, geen kritiek…..

Breaking news: – Ter verdediging van Jonas Vingegaard: een kampioen die respect verdient, geen kritiek.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De wereld van het professionele wielrennen kan soms meedogenloos zijn  niet alleen voor het lichaam, maar ook voor de geest en ziel. En weinig renners belichamen die meedogenloze sleur en stille volharding meer dan Jonas Vingegaard. Toch is de Deense superster de afgelopen weken onder een wolk van kritiek beland – onterecht, en eerlijk gezegd, onterecht.

 

Laten we even stilstaan bij wat Vingegaard dit seizoen heeft meegemaakt. Slechts een paar weken geleden vocht hij met hand en tand in de Tour de France en dwong hij zichzelf tot het uiterste tegen Tadej Pogačar, een van de meest getalenteerde renners in de geschiedenis van de sport. Jonas gaf alles. Elk greintje energie, elk beetje moed en elke druppel zweet werd in die bergen en tijdritten gestoken. Hij eindigde als tweede, maar zijn prestatie getuigde van pure vastberadenheid – vooral gezien de vreselijke valpartij eerder dit jaar, die zijn deelname aan de Tour onzeker maakte.

 

De meeste atleten zouden hun seizoen daar hebben beëindigd. Een tweede plaats in de zwaarste wedstrijd ter wereld na maanden van herstel zou voldoende zijn geweest. Maar Jonas Vingegaard is geen doorsnee renner. Tegen alle logica in, en nog steeds geteisterd door de vermoeidheid van de Tour, stond hij aan de start van de Vuelta a España, klaar om opnieuw te lijden voor zijn team, zijn sponsors en zijn fans. Stel je voor – een renner die nog steeds herstelt, zowel fysiek als mentaal, kiest ervoor om nog drie weken te koersen in een zware race door Spanje.

 

En toch durfden sommige critici zijn vorm in twijfel te trekken. Ze zeiden dat hij niet scherp genoeg was, dat hij de explosiviteit miste die we bij Pogačar of Evenepoel zagen. Maar wat ze vergeten is dat Jonas’ grootheid niet schuilt in zijn briljante dagprestaties, maar in zijn meedogenloze uithoudingsvermogen. Hij is gebouwd voor de lange termijn – voor de slopende beklimmingen van de Pyreneeën en de Alpen, voor de mentale gevechten die 21 dagen duren.

Nog maar twee weken na de Vuelta verscheen Jonas in een eendaagse wedstrijd – het Europees Kampioenschap. Het is een wedstrijd voor specialisten, voor renners zoals Wout van Aert, Mathieu van der Poel of Remco Evenepoel – renners die floreren in explosieve, intensieve, eendaagse oorlogsvoering. Jonas’ genialiteit schuilt niet in korte krachtsexplosies; het schuilt in zijn vermogen om bergen te bedwingen en chaos te beheersen gedurende hele rondes. Van hem verwachten dat hij in zulke omstandigheden, na een uitputtend seizoen en met weinig rust, op zijn best zou presteren, was onredelijk.

 

Dus waarom reed hij? Misschien vanwege contractuele verplichtingen. Misschien vanwege trots. Misschien uit plichtsbesef jegens zijn fans en team. Wat de reden ook was, het toont zijn toewijding en professionaliteit – niet zijn zwakte. Maar in plaats van bewondering werd hij geconfronteerd met een golf van veroordeling. Dat is niet alleen oneerlijk; Het is wreed.

 

Jonas Vingegaard verdient beter. Hij is tweevoudig Tour de France-kampioen, winnaar van de Vuelta a España en een van de meest nederige, zachtaardige en hardwerkende atleten in het peloton. Zijn rustige houding verbergt vaak een fel innerlijk vuur – het hart van een strijder die niet opschept, niet klaagt, maar gewoon presteert.

 

Laten we hem niet langer afkraken omdat hij niet iemand is die hij niet is. Jonas is geen flitsende sprinter of klassiekerrenner. Hij is een duursporter, een man die gedijt op lijden, op bergen, op dagen waarop anderen het begeven. En als de volgende grote ronde begint, zal hij er weer zijn – kalm, gefocust en klaar om de wereld eraan te herinneren hoe ware grootsheid eruitziet.

 

Laten we Jonas dus het respect en de rust geven die hij verdient. Laat hem rusten, genezen en tijd doorbrengen met zijn vrouw en dochter – de familie die hem met beide benen op de grond houdt. Want echte kampioenen worden niet gedefinieerd door elke uitslag; Ze worden gedefinieerd door hun spirit, hun veerkracht en hun menselijkheid.

 

Jonas Vingegaard heeft ons talloze momenten van inspiratie gegeven. Hij heeft het recht verdiend om te ademen, te herstellen en terug te keren op zijn eigen voorwaarden. Wij geloven in hem de man, de kampioen, de vechter.

 

We staan achter je, Super B – Jonas Vingegaard.