brekend nieuws:-“Kan niet span hoe diep ik ben gegaan”: Beresterke Wout van Aert over zijn overlevingstocht op de Finestre.
In een heroïsche etappe wordt nu al legendarisch beschreven, waarbij Wout van Aert opnieuw vraagt waarom hij tot de absolute top van het wielerpeloton behoort. De beklimming van de Colle delle Finestre – met zijn ruwe grindstroken, ijle lucht en stijgende stijgingspercentages – werd het toneel van een ware overlevingstocht. En niemand lichaamde dat meer dan Van Aert. De Belgische krachtpatser kwam na afloop tot een zeldzaam openhartige bekentenis: “Ik kan niet efficiënt hoe diep ik ben vandaag gegaan.”
De 18 kilometer lange klim, waarvan de laatste helft op onverhard terrein uitgesloten, stond al lang bekend als een scherprechter. Maar de omstandigheden op deze specifieke dag – regen, wind en temperaturen daalden tot onder het vriespunt op de top – complete het tot een beproeving die niet alleen de benen, maar ook de geest op de proef gezegd.
Van Aert als eenzame strijder
Vanaf het moment dat het peloton de voet van de Finestre tegenkwam, was het duidelijk dat Van Aert zich op iets speciaals voorafde. Met zijn kenmerkende stijl – soepel maar krachtig, zonder onnodige beweging – zette hij zich op kop van een elitegroep van favorieten. Terwijl één voor één ingewikkeld oplost, bleef Van Aert doorbeuken. Op het onverharde deel werd het pas echt een strijd tegen de elementen, modder spatte op, de wielen slipten, maar de Belg bleef onverzettelijk.
“Het voelde ook alsof ik in een tunnel zat,” zei hij na afloop. “Alles werd zwart rond mij. Je lichaam schreeuwt dat je moet stoppen, maar je hoofd zegt: blijf gaan.”
Het mentale aspect
Wat deze prestatie op indrukwekkende wijze maakt, is het mentale gevecht dat Van Aert relevant maakt. Wielrennen op het hoogste niveau draait niet alleen om lichamelijke kracht, maar ook om weerbaarheid. Terwijl anderen kraakten onder de druk van de klim en de omstandigheden, bieten Van Aert zich enorm. “Ik heb mezelf vandaag op een manier leren kennen die ik nog niet kende,” gaf hij toe. “Ik heb gevochten met alles wat ik had – niet alleen met mijn benen, maar met mijn hoofd, mijn hart, mijn ziel.”
Zijn woorden werken en een snaar bij fans en analisten. Op sociale media werden prestaties vergeleken met opmerkelijke beklimmingen van Eddy Merckx en Fausto Coppi. “Wat Wout vandaag liet zien, is pure wielerromantiek”, schreef een Italiaanse journalist. “Hij heeft de Finestre overwonnen zoals enkel de groten dat kunnen.”
De betekenis voor Van Aert zelf
De beklimming van de Finestre was niet alleen een krachtige overwinning, maar ook een symbolische. Na maanden van blessureleed, twijfels en druk, was dit het moment waarop Van Aert kritiek uitte op de mondsnoerde. “Veel mensen hebben gezegd dat ik niet kon klimmen met de beste,” zei hij. “Vandaag heb ik dat tegenover mezelf weerlegd. Ik heb bewezen dat ik tot het uiterste kan gaan
De vraag is wat deze etappe betekent voor het progressieve verloop van zijn seizoen. Van Aert lijkt op de drempel te staan van een nieuwe fase in zijn carrière, waarin hij niet langer ‘de alleskunner’ is die vooral in klassiekers excelleert, maar ook een renner die mee kan strijden voor klassementen in grote rondes.
De overlevingstocht op de Finestre zal zonder twijfel een keerpunt blijken – niet alleen in deze ronde, maar mogelijk in de gehele carrière van Wout van Aert. Het was geen overwinning in de traditionele zin, maar een triomf van karakter, wilskracht en pure vechtlust.
Laat me weten of je een Engelse vertaling van dit artikel wilt maken, of als je meer wil weten over Van Aerts voorbereiding en trainingen.
Leave a Reply