Op één momentje na zaten Remco Evenepoel en zijn ploegmaats zondag waar ze moesten zitten 💪…..

Op één momentje na zaten Remco Evenepoel en zijn ploegmaats zondag waar ze moesten zitten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zondag in de tweede etappe van de Tour de France toonde Remco Evenepoel opnieuw zijn scherpte, koersinzicht en vorm. Samen met zijn teamgenoten van Soudal Quick-Step reed hij een slimme en gecontroleerde wedstrijd. Ondanks één kort moment van onoplettendheid of slechte positie, waren hij en zijn ploeg het grootste deel van de dag perfect waar ze moesten zijn: voorin het peloton, klaar om te reageren op elke aanval of versnelling.

 

Een zenuwslopende rit met vallen en opstaan

 

De tweede rit van de Tour, die leidde van Cesenatico naar Bologna over een geaccidenteerd parcours, was er één die smeekte om fouten of tijdverlies voor klassementsrenners. Bochtige wegen, korte maar steile beklimmingen en nervositeit in het peloton maakten van de etappe een mijnenveld voor elke favoriet. Maar Evenepoel, voor het eerst deelnemend aan de Tour als uitgesproken klassementsman, leek de druk goed aan te kunnen.

 

Op een bepaald punt in de etappe – een kort moment waarop hij iets te ver naar achter zat in het peloton tijdens een versnelling – werd duidelijk dat zelfs bij een sterk presterende ploeg als Soudal Quick-Step, de kleinste foutjes kunnen tellen. Gelukkig was de schade minimaal en kon Evenepoel zich snel opnieuw naar voren werken met hulp van ploegmaats als Ilan Van Wilder en Louis Vervaeke.

 

Teamwerk tot in de perfectie

 

Wat de prestatie van Evenepoel des te indrukwekkender maakt, is de manier waarop zijn team opereerde. Soudal Quick-Step, bekend om zijn tactisch meesterschap en ervaring in eendagswedstrijden, lijkt zich steeds meer te ontpoppen tot een solide formatie voor een grote ronde. Hun renners hielden Evenepoel uit de wind, brachten hem op het juiste moment naar voren en bewaakten hem als een diamant.

 

Zelfs tijdens de lastige beklimmingen, zoals de beklimming van de Côte de San Luca in Bologna – een steile muur van 2 kilometer met pieken tot 16% – zat Evenepoel goed gepositioneerd. Daar liet hij zien dat hij niet alleen met de besten omhoog kon, maar ook geen schrik kende om zelf de forcing te voeren als het nodig was. Zijn trapfrequentie, souplesse en controle spraken boekdelen: Remco is klaar voor deze Tour.

 

Mentale rust en zelfverzekerdheid

 

Na de rit sprak Evenepoel kalm en met een glimlach. “Op één momentje na zaten we altijd goed,” gaf hij toe. “Maar dat hoort erbij. Het is onmogelijk om drie weken lang constant perfect te zitten. Wat telt, is dat we altijd als ploeg reageren en geen paniek kennen.”

 

Dat mentale aspect mag niet onderschat worden. In een Tour waarin alles onder een vergrootglas ligt, van de vorm tot de minste positionering, straalt Evenepoel rust en vertrouwen uit. Hij lijkt gretig maar gedoseerd, ambitieus maar realistisch. Zijn doel is niet elke dag te schitteren, maar op de juiste momenten toe te slaan – vooral in de bergetappes en tijdritten waar hij het verschil kan maken.

 

Vooruitblik: alles nog te winnen

 

De Tour is nog jong, maar de eerste tekenen zijn positief voor Remco Evenepoel en zijn ploeg. De volgende dagen blijven technisch en lastig, met mogelijke waaiervorming en valpartijen op loer. Maar als Evenepoel deze vorm weet aan te houden – en zijn team deze bescherming blijft bieden – dan mag België voorzichtig dromen van een nieuwe gloriedag op de Parijse Champs-Élysées.

Op één slippertje na, was zondag een quasi perfecte etappe voor de Belgische hoop. En wie weet: als dat het ergste is wat hem overkomt in deze Tour, dan zou het zomaar eens zijn grote doorbraak in de Ronde van Frankrijk kunnen worden.