Roger De Vlaeminck verdedigt de “Oude Garde” te midden van de lof van Eddy Merckx voor Wout Van Aert
In een recent interview zorgde de Belgische wielerlegende Eddy Merckx voor ophef toen hij beweerde dat Wout Van Aert, de huidige superster van de sport, beter zou kunnen zijn dan hij was op dezelfde leeftijd. Merckx, algemeen beschouwd als een van de beste wielrenners aller tijden, prees Van Aert voor zijn veelzijdigheid en benadrukte zijn vermogen om uit te blinken in meerdere disciplines, van de Tour de France tot eendaagse klassiekers en zelfs veldrijden. “Ik denk dat Wout beter is dan ik was op zijn leeftijd”, zei Merckx. “Hij is veelzijdiger dan ik had, en hij is niet alleen een sprinter of een klimmer — hij kan alles.”
Niet iedereen is het echter eens met Merckx’ beoordeling. Mede-Belgische wielerlegende Roger De Vlaeminck, een tijdgenoot van Merckx, gaf snel zijn onenigheid te kennen. De Vlaeminck, die bekendstaat om zijn dominantie in de klassiekers, met name zijn vier overwinningen in Parijs-Roubaix, ging naar de media om Merckx’ nalatenschap te verdedigen, waarbij hij betoogde dat de vergelijking tussen de twee renners gebrekkig is.
“Ik ben het daar absoluut niet mee eens”, zei De Vlaeminck. “Ik heb respect voor Wout, maar Merckx was een ander soort renner. In zijn tijd was hij het complete pakket.
De Vlaeminck’s argumentatie concentreert zich op Merckx’ pure dominantie in elk type race. Merckx won in totaal 11 grote rondes, waaronder vijf Tour de France-titels, en had een ongeëvenaard vermogen om zowel etappekoersen als eendaagse klassiekers te veroveren. Zijn agressieve racestijl en meedogenloze drive lieten een onuitwisbare indruk achter op de sport. Daarentegen moet Van Aert, hoewel extreem getalenteerd en veelzijdig, nog steeds de breedte van Merckx’ prestaties evenaren.
Het debat benadrukt ook de verschillen tussen de tijdperken waarin de twee renners hebben gestreden. De generatie van Merckx zag een wielerlandschap waarin renners elk aspect van de sport onder de knie moesten krijgen om succesvol te zijn. Van Aert profiteert daarentegen van moderne technologie, gespecialiseerde training en een meer gesegmenteerde benadering van het wielrennen. De wielrenners van vandaag kunnen zich richten op specifieke disciplines, zoals eendaagse wedstrijden of etappekoersen, zonder dezelfde druk om elk evenement te domineren.
Hoewel De Vlaeminck vasthoudt aan zijn overtuiging dat Merckx’ nalatenschap ongeëvenaard is, erkent hij snel de talenten van Van Aert. “Wout is een fantastische renner, daar bestaat geen twijfel over”, zei De Vlaeminck. “Maar hem vergelijken met Eddy, vind ik gewoon niet eerlijk.”
Uiteindelijk hebben zowel Merckx als Van Aert de geschiedenis van het wielrennen op hun eigen manier vormgegeven. Hoewel De Vlaeminck de legendarische status van de ‘oude garde’ verdedigt, erkent hij ook dat de moderne generatie, onder leiding van renners als Van Aert, de grenzen van wat mogelijk is in de sport blijft verleggen.
Leave a Reply