Verklaring van Michael Matthews dreigt Van Der Poel/Van Aert te winnen in de Vuelta a Espana, terwijl hij spijt heeft van zijn verlies van de 15e plaats op de Olympische Spelen in Parijs

Michael Matthews, de doorgewinterde Australische wielrenner, maakte afgelopen weekend zijn debuut op de Olympische Spelen op 33-jarige leeftijd.

Hoewel hij laat op het Olympische podium verscheen, werd er met spanning uitgekeken naar Matthews’ deelname, vooral omdat hij een plek op het podium in Parijs wilde bemachtigen. Helaas viel zijn zoektocht naar een medaille tegen, omdat hij buiten de top 10 eindigde.

“Het is teleurstellend”, vertelde Matthews aan Cyclingnews. “We kwamen hier met het doel om te vechten voor

een medaille, dus dat niet halen is natuurlijk een teleurstelling.”

Ondanks het resultaat sprak Matthews vertrouwen uit in zijn fysieke prestaties. Hij was competitief op de beklimmingen en behoorde tot de weinige renners die dicht bij de kopgroep van Mathieu van der Poel en Wout van Aert zaten. Hij eindigde echter op de 15e plaats, een resultaat dat hij onbevredigend vond.

Matthews schreef een deel van zijn uitdaging toe aan de tactieken van het Belgische team. Met twee sterke leiders in Van Aert en Remco Evenepoel kon België meerdere strategieën uitvoeren: Evenepoel voor een lange ontsnapping en Van Aert voor een sprintfinish. Matthews merkte op dat hij in het nadeel was door meer tactische opties dan zijn team.

Daarnaast benadrukte Matthews problemen met het raceformat en de gebruikte startnummers. “De ongebruikelijke startnummers en truien maakten het moeilijk om te volgen wie er vooraan lag”, zei hij. “Vanaf de motor was het chaotisch om de raceposities te achterhalen, maar dat geldt voor iedereen.”

Ondanks deze tegenslag blijft Matthews hoopvol over toekomstige Olympische kansen. Hij richt zich al op de Spelen van Los Angeles in 2028, waar hij 37 zal zijn. “We zullen zien hoe het gaat”, zei hij. “Ik ben nu 33 en ik kijk uit naar een nieuwe poging over een paar jaar.”

Matthews’ veerkracht en vastberadenheid zijn duidelijk als hij vooruitkijkt, wat laat zien dat zelfs na een uitdagend debuut, het nastreven van Olympische glorie een drijvende kracht in zijn carrière blijft.