Wout van Aert staat niet alleen bekend om zijn ongelooflijke kracht op de fiets, maar ook om de manier waarop hij waarde hecht aan samenzijn – of het nu met zijn familie thuis is of met zijn “tweede familie” in de wielerwereld. De Belgische ster deelde onlangs zijn ervaring met een etentje met zijn teamgenoten en manager. Hij noemde het meer dan zomaar een maaltijd, maar een moment dat hem herinnerde aan het belang van eenheid, lachen en vertrouwen.
Meer dan alleen trainen en koersen
Professionele wielrenners brengen veel van hun tijd samen door in gestructureerde omgevingen: trainingskampen, wedstrijddagen of strategievergaderingen. Maar Van Aert gelooft dat de meer ontspannen, alledaagse momenten net zo waardevol zijn voor het opbouwen van banden binnen het team.
> “We brengen zoveel tijd samen door op de weg, maar dit soort etentjes voelen anders aan”, legde Van Aert uit. “Het gaat niet om watts, etappes of resultaten – het gaat om genieten van elkaars gezelschap. Daar groeien de echte connecties.”
Een gedeelde tafel, een gedeelde spirit
Volgens Van Aert was het diner gevuld met gelach, lekker eten en een gevoel van gemak dat contrasteerde met de druk van de competitie. Hij beschreef hoe teamgenoten verhalen uitwisselden, grapjes maakten over trainingsongelukken en spraken over het leven na de fiets.
> “We zijn allemaal verschillende mensen, afkomstig uit verschillende plaatsen, maar als we aan tafel zitten, voelt het als familie. Iedereen deelt verhalen, iedereen lacht en even vergeten we de moeilijke kant van de sport. Het herinnert ons eraan dat we hier samen in zitten.”
De rol van de manager
De aanwezigheid van de teammanager voegde een extra dimensie toe aan de bijeenkomst. Ver verwijderd van de formele setting van wedstrijdbriefings of prestatiebeoordelingen, was dit een kans voor de manager en de renners om als gelijken te ontspannen.
> “De aanwezigheid van onze manager maakte het nog beter”, merkte Van Aert op. “Het is belangrijk om elkaar buiten de wielerbubbel te zien. We praatten over het leven, familie en dromen – het voelde heel natuurlijk, heel menselijk. Die momenten bouwen vertrouwen op voor de grote wedstrijden.”
De waarde van samenzijn
Van Aert, die vaak heeft gesproken over het belang van familie in zijn eigen leven, ziet deze diners als een verlengstuk van die filosofie. Voor hem wordt familie niet alleen gedefinieerd door bloed – het gaat ook om de mensen met wie je je dagen doorbrengt, samen strijdt en overwinningen viert.
> “Wielrennen is op papier een individuele sport, maar in werkelijkheid draait het allemaal om het team. Je kunt niet alleen winnen. Dus als ik zeg dat het voelt als familietijd, dan meen ik dat ook. Deze mensen staan me bij in de hoogtepunten en dieptepunten. Samen eten herinnert ons aan die band.”
Lessen van de Tafel
De Belgische kampioen benadrukte ook hoe dit soort diners de moraal hoog houden. Hoewel overwinningen een seizoen kunnen bepalen, zijn het het vertrouwen en de vriendschap tussen renners die hen door slopende wedstrijden en tegenslagen heen helpen.
> “We leren dingen over elkaar aan tafel die we nooit op de fiets zouden leren,” reflecteerde hij. “Wie is de grappigste, wie vertelt de beste verhalen, wie houdt het meest van eten? Deze kleine dingen creëren grote herinneringen en geven ons kracht als het moeilijk wordt.”
Een simpele traditie met blijvende impact
Hoewel het misschien een simpel diner lijkt, beschouwt Van Aert het als een essentieel onderdeel van zijn reis met het team. Net zoals hij geniet van de avonden thuis met zijn vrouw Sarah en hun kinderen, beschouwt hij deze momenten ook als essentieel om de spirit binnen zijn wielerfamilie levend te houden.
> “Uiteindelijk gaat het niet alleen om de wedstrijden die we samen winnen, maar ook om de momenten die we naast de fiets delen. Samen eten staat misschien niet op de uitslag, maar het is een deel van wat ons sterk maakt als team.”
Meer dan zomaar een wielrenner
Voor Van Aert is wielrennen een carrière, een passie en een manier van leven. Maar wat hem echt definieert, is zijn waardering voor mensen, relaties en saamhorigheid. Of het nu aan de eettafel is met teamgenoten of thuis met zijn kinderen, hij blijft geworteld in de waarden die er het meest toe doen.
> “Voor mij draait het altijd om familie”, besloot hij. “Mijn familie thuis, en mijn familie onderweg. Omringd zijn door mensen die ik vertrouw en om wie ik geef, dat maakt alles de moeite waard.”
Leave a Reply