In de professionele wielerwereld wordt veel gesproken over trainingsprogramma’s, tactieken en teamondersteuning, maar achter elke grote atleet schuilt vaak een verhaal van stille, onwrikbare familietoewijding. Voor **Wout van Aert**, een van de meest veelzijdige en gevierde renners in de sport, begint dat verhaal bij zijn moeder. De Belgische ster heeft onlangs openlijk gesproken over de diepe impact die ze op zijn leven en carrière heeft gehad. Hij beschreef haar als zijn “grootste steun” en uitte oprechte dankbaarheid voor haar constante aanwezigheid tijdens de hoogte- en dieptepunten van zijn carrière.
Een fundament van steun
Vanaf zijn eerste dagen bij de junioren tot het moment dat hij uitgroeide tot een renner van wereldklasse die kasseistroken wist te bedwingen, etappes won in de Tour de France en de Belgische nationale kleuren droeg, beschouwt Van Aert de aanmoediging van zijn moeder als een drijvende kracht achter zijn succes.
“Ze is er altijd geweest, vanaf het allereerste begin”, zei Van Aert. “Als ik terugkijk, stond ze bij elke wedstrijd waaraan ik als kind meedeed, aan de zijlijn om me aan te moedigen. Zelfs op de moeilijkste momenten – blessures, tegenslagen, teleurstellingen – vond ze een manier om me eraan te herinneren waarom ik in de eerste plaats van de fiets hield. Daar zal ik altijd dankbaar voor zijn.”
In tegenstelling tot de publieke bewondering van fans of de professionele steun van teamgenoten, beschrijft Van Aert de aanwezigheid van zijn moeder als aardend en onvoorwaardelijk. “Het is anders als het van je moeder komt”, legde hij uit. “Het kan haar niet schelen of je wint of verliest, of je sterk bent of het moeilijk hebt – ze geeft gewoon om je als haar zoon.”
Door Uitdagingen en Triomfen
Van Aerts carrière is gekenmerkt door zowel spectaculaire triomfen als moeilijke uitdagingen. Van zijn **carrièrebedreigende crash in de Tour de France van 2019**, waarbij hij zwaar geblesseerd raakte, tot zijn verbluffende comebacks in de klassiekers en grote rondes, zijn veerkracht is vaak geprezen als buitengewoon. Toch benadrukt Van Aert dat veerkracht nooit alleen van hemzelf was – het was iets dat werd gekoesterd door de mensen om hem heen, vooral zijn moeder.
“Ze gaf me kracht toen ik die niet meer had”, zei hij. “Na mijn crash in 2019, toen ik niet wist of ik op hetzelfde niveau terug zou kunnen komen, zei ze: ‘Je vindt wel een manier, Wout. Zelfs als het tijd kost, kom je terug.’ Toen ik dat hoorde, geloofde ik het zelf ook.”
Deze band reikt verder dan de professionele schijnwerpers. Van Aert heeft vaak momenten buiten de fiets met zijn moeder gedeeld, of het nu familiebijeenkomsten waren of simpele gesprekken die hem rust brachten te midden van de meedogenloze eisen van het topwielrennen. “Ze herinnert me aan het grotere geheel”, gaf hij toe. “Wielrennen is mijn carrière, maar familie is mijn fundament.”
Een publiekelijk bedankje
Hoewel Wout van Aert doorgaans bescheiden en gefocust is in zijn gesprekken met de media, laten zijn recente opmerkingen een zachtere, persoonlijkere kant zien. Zijn eerbetoon aan zijn moeder spreekt fans niet alleen aan omdat het zijn dankbaarheid toont, maar ook omdat het een kampioen die vaak door de lens van overwinningen en resultaten wordt bekeken, menselijker maakt.
“Ik weet dat ik dit punt niet alleen had kunnen bereiken”, zei Van Aert. “Mijn vrouw, mijn kinderen, mijn teamgenoten – ze maken allemaal deel uit van mijn reis. Maar mijn moeder is er vanaf dag één bij geweest. Ik ben haar meer verschuldigd dan ik ooit zou kunnen zeggen.”
In België, waar wielrennen een manier van leven is, hebben dergelijke erkenningen een bijzonder grote impact. Fans bewonderen Van Aert al lang om zijn combinatie van pure kracht en bescheiden karakter, en zijn eerbetoon aan zijn moeder versterkt het gevoel dat achter zijn professionele intensiteit een man schuilgaat die diep verbonden is met zijn roots.
Dankbaarheid voorbij het wielrennen
Terwijl Van Aert vooruitkijkt naar de volgende fases van zijn carrière – of het nu klassiekers, grote rondes of het WK zijn – benadrukt hij dat dankbaarheid voor zijn moeder centraal zal blijven staan in zijn leven, ongeacht de resultaten.
“Wat er ook in mijn carrière gebeurt, zij zal altijd de persoon zijn die me het vertrouwen gaf om groot te dromen en de moed om die na te jagen”, zei hij. “Dat is iets wat geen enkele overwinning of trofee ooit kan vervangen.”
Voor Wout van Aert heeft de liefde van zijn moeder niet alleen zijn wielercarrière vormgegeven, maar hem ook als persoon gegrondvest. In een sport die gekenmerkt wordt door zware beklimmingen, felle rivaliteiten en bliksemsnelle gevechten om de overwinning, is het misschien wel de stille, aanhoudende aanwezigheid van zijn moeder die zijn grootste bron van kracht blijft.
Leave a Reply