Wout van Aert: “Mijn jongens zijn altijd mijn motivatie geweest”
Voor de Belgische wielerster Wout van Aert hebben overwinningen op de weg hem internationale erkenning opgeleverd, maar buiten de sport lag zijn grootste bron van kracht altijd dichter bij huis: zijn twee zoons. De Jumbo-Visma-renner sprak onlangs over hoe het vaderschap zijn carrière heeft gevormd en gaf toe dat zijn zoons een constante motivatie zijn geweest gedurende zijn hele carrière in de professionele wielersport.
Een nieuw perspectief door vaderschap
Toen Van Aert vader werd, beleefde hij wat hij een keerpunt noemt, niet alleen in zijn persoonlijke leven, maar ook in zijn kijk op wielrennen.
“Wielrennen was alles voor me”, legde Van Aert uit. “Maar toen ik vader werd, veranderden mijn prioriteiten. Plotseling koerste ik niet alleen voor mezelf of voor de resultaten – ik koerste voor mijn gezin. Mijn zoons gaven me een nieuwe reden om mezelf te pushen.”
De Belg gaf toe dat vaderschap zijn sportieve prestaties in perspectief plaatste. Hoewel de intensiteit van het professionele wielrennen onveranderd blijft, verbreedde zijn focus zich naar iets veel belangrijkers dan eindtijden of podiumplaatsen: de trots van zijn kinderen.
Professioneel wielrennen vereist een tomeloze inzet: lange trainingsblokken, weken weg van huis en fysieke eisen die het lichaam tot het uiterste drijven. Voor Van Aert zijn deze uitdagingen gemakkelijker te verdragen geworden met zijn familie als drijvende kracht.
“Er zijn dagen dat de training zwaar is of dat ik het gevoel heb dat ik niets meer te geven heb”, zei hij. “Maar dan denk ik aan mijn jongens en krijgt het lijden plotseling betekenis. Zij zijn mijn grootste motivatie.”
De renner onthulde dat zelfs de kleinste herinneringen aan thuis – zoals een videogesprek tijdens een grote ronde – hem opvrolijken op een manier die weinig fans zich kunnen voorstellen. “Hen horen lachen of me gewoon ‘papa’ horen noemen, geeft me een boost die geen enkel resultaat kan evenaren.”
Het koesteren van alledaagse momenten
Buiten de schijnwerpers vindt Van Aert inspiratie in de gewone momenten van het gezinsleven. Zijn zoons leren fietsen, in de tuin spelen of eenvoudige routines thuis delen, zijn volgens hem de krachtigste beloningen.
“Het kan ze niet schelen of ik win of verlies; voor hen ben ik gewoon hun vader,” reflecteerde hij. “Die onvoorwaardelijke liefde is het meest aardende gevoel ter wereld. Het houdt me in balans en herinnert me eraan wat er echt toe doet.”
Levenslessen doorgeven
Hoewel Van Aert zijn kinderen niet onder druk zet om in zijn voetsporen te treden, hoopt hij dat zijn carrière een voorbeeld is waar ze van kunnen leren.
“Wat ik wil dat ze meenemen, zijn niet de trofeeën of de wedstrijden, maar de waarden: discipline, veerkracht en altijd je best doen. Of ze nu voor wielrennen kiezen of iets heel anders, die lessen hoop ik ze mee te geven.”
De rol van Sarah erkennen
Gedurende zijn carrière heeft Van Aert ook zijn vrouw Sarah geprezen voor het creëren van stabiliteit thuis, terwijl hij over de hele wereld aan wedstrijden deelneemt. Hij erkent openlijk dat haar steun essentieel is om de eisen van het vaderschap in evenwicht te brengen met die van de topsport.
“Sarah is ongelooflijk geweest. Ze houdt alles bij elkaar als ik weg ben en zorgt ervoor dat onze jongens opgroeien in een liefdevol, stabiel gezin. Niets van wat ik doe zou mogelijk zijn zonder haar.”
Vooruitblikkend op de toekomst
Terwijl hij zijn carrière op het hoogste niveau voortzet, blijft Van Aert duidelijk over zijn motivatie. Elke wedstrijd, elk uur op de fiets, is uiteindelijk voor zijn gezin.
“Wielrennen vergt veel van je, maar mijn jongens geven me een reden om door te gaan. Zij vormen de basis van mijn gedrevenheid en de reden waarom ik alles kan geven op de weg.”
Voor Van Aert gaat de erfenis die hij hoopt achter te laten verder dan medailles of truien. Het gaat erom dat hij niet alleen herinnerd wordt als een van de meest veelzijdige wielrenners van zijn generatie, maar ook als een vader die familie centraal stelde in alles wat hij deed.
Leave a Reply