Als je aan Wout van Aert denkt, zie je hem al sprintend over kasseienwegen, door de modder scheurend tijdens veldritten of de bergen bedwingend tijdens de Tour de France – niet dribbelend met een basketbal over een veld. Toch deelde de Belgische superster onlangs zijn amusante en opzienbarende ervaring toen hij basketbal probeerde tijdens een bezoek aan de Verenigde Staten, wat bewijst dat zelfs atleten van wereldklasse zich hilarisch overweldigd kunnen voelen in een nieuwe sport.
Van Aert onthulde dat zijn nieuwsgierigheid naar de sport al lang voor zijn reis begon. “Ik heb altijd wel een paar NBA-hoogtepunten gezien”, zei hij met een grijns. “De energie, de snelheid – het is waanzinnig. Ik dacht: hoe moeilijk kan het zijn?” Maar zoals hij al snel ontdekte, verliep de overgang van pedalen naar basketbal niet zo soepel als verwacht.
Tijdens zijn verblijf in de VS speelde Wout een potje casual met een paar vrienden en lokale spelers. In het begin kwam zijn kenmerkende competitiviteit naar boven – hij staat er immers om bekend dat hij zichzelf tot het uiterste drijft, ongeacht de uitdaging. Maar het duurde niet lang voordat hij besefte dat basketbal een heel ander soort uithoudingsvermogen vereist. “Bij wielrennen moet je urenlang je kracht beheren. Bij basketbal sprint je, stop je, spring je – het is chaos,” lachte hij. “Ik was na vijf minuten helemaal buiten adem!”
Ondanks de worsteling kon Van Aert zijn bewondering voor de vaardigheid en het ritme van de sport niet verbergen. Hij grapte over het missen van een paar makkelijke slagen en gaf de bal de schuld van “niet aerodynamisch genoeg”, maar gaf ook toe dat hij de uitdaging om iets nieuws te proberen geweldig vond. “Het gaf me een nieuwe waardering voor atleten in andere sporten. De coördinatie en het evenwicht die daarvoor nodig zijn – het is ongelooflijk.”
Voor de Belg betekende de ervaring ook een welkome afwisseling van zijn strakke trainingsschema. Tussen wedstrijden en herstelperiodes door herinneren dit soort momenten hem eraan waarom hij van sport in al zijn vormen houdt. “Het is goed om af en toe even uit de wielerwereld te stappen,” zei hij. “Het houdt me met beide benen op de grond. Je beseft dat sport universeel is – het draait om plezier, competitie en verbinding met mensen.”
Hoewel Wout zijn Cervélo-fiets niet snel zal inruilen voor een basketbal, liet zijn speelse avontuur de fans een andere kant van hem zien: een wielrenner van wereldklasse die niet bang is om om zichzelf te lachen en nieuwe ervaringen te omarmen.
Zoals hij het zelf het beste verwoordde: “Ik blijf misschien voorlopig nog op twee wielen, maar als basketbal op de fiets ooit een ding wordt, ben ik er klaar voor.” 🏀🚴♂️
Leave a Reply